Drukuj
W dniu 11 czerwca 2016 roku Walne Zebranie Członków Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Referendarzy Sądowych podjęło uchwałę nr 8/2016 o treści:
„W związku z informacjami zgłaszanymi przez referendarzy sądowych wykonujących swoje funkcje na terenie całego kraju, a dotyczących pojawiających się coraz częściej przypadków odmowy mianowania przez Prezesów Sądów Apelacyjnych na stanowisko starszego referendarza osób spełniających przesłanki ustawowe określone w treści art. 150 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2001 r., Nr 99, poz. 1070 z późn. zm.) wyrażamy głębokie zaniepokojenie i sprzeciw wobec powyższej praktyki.
Pragniemy zauważyć, iż podawane jako wyłączne powody odmowy względy finansowe, nie są wymienione w w/w przepisie i tym samym nie powinny stanowić podstawy odmowy mianowania. Ustawodawca uchwalając powyższy przepis w obecnej formie uwzględniał przy tym obciążenia finansowe dla budżetu Skarbu Państwa. Odmowa mianowania osób, które spełniają wymagania ustawowe do awansu i wykonują te same czynności co mianowani już starsi referendarze, jest odbierana jako wyraz dyskryminacji. Podkreślić należy, że w świetle ustawodawstwa zarówno Unii Europejskiej oraz polskiego podobne różnicowanie pracowników jest niedopuszczalne i stanowczo zakazane.  Może budzić zdziwienie i wywoływać uczucie rozczarowania, że to właśnie w sądach – podstawowych jednostkach wymiaru sprawiedliwości występują tego typu zachowania.
Ponadto zwracamy uwagę na dodatkowy negatywny przejaw powyższej praktyki. Referendarze sądowi, którym odmówiono z powodów finansowych mianowania na stanowisko starszego referendarza sądowego zmuszani są do ponownego składania kompletu dokumentów,  kiedy kolejny raz występują o mianowanie. Tymczasem wskazany przepis art. 150 § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych jako jedyne kryteria mianowania na stanowisko starszego referendarza sądowego wskazuje 10-letni staż pracy na stanowisku referendarza sądowego, brak ukarania za przewinienia dyscyplinarne i uzyskanie pozytywnych ocen okresowych. Nie ma wątpliwości, że kryterium pozytywnej oceny (ocen) dotyczy okresu pierwszych dziesięciu lat pracy na stanowisku referendarza sądowego (które są kryterium ustawowym). Referendarz sądowy, który przepracował dziesięć lat w zawodzie, w tym czasie uzyskał pozytywne oceny okresowe i nie był karany dyscyplinarnie nabywa prawo do awansu i nic tego nie może już zmienić. Żądanie w takiej sytuacji kolejnych opinii obejmujących dalszy okres i ponowne domaganie się opinii wcześniejszych jest słusznie odbierane jako przejaw szykany oraz próba zniechęcenia do składania wniosku kandydata do mianowanie na wyższe stanowisko referendarskie.
Wyżej opisane praktyki są dotkliwie odbierane przez środowisko referendarzy sądowych tym bardziej, że mianowanie na stanowisko starszego referendarza sądowego jest jedyną drogą awansu zawodowego w ramach naszej grupy zawodowej.
Zwracamy się tym samym do Prezesów Sądów Apelacyjnych i Dyrektorów Sądów Apelacyjnych na terenie całego kraju o podjęcie wszelkich dostępnych i skutecznych działań mających na celu stworzenie możliwości mianowania na stanowisko starszego referendarza sądowego w tym przede wszystkim zapewnienie odpowiednich środków budżetowych na wynagrodzenia referendarzy sądowych, którzy w roku bieżącym i kolejnych latach spełnią kryteria mianowania na stanowisko starszego referendarza sądowego, tak aby w przyszłości jedynymi kryteriami uwzględnianymi przy nominacji na starszego referendarza sądowego były te określone w treści art. 150 § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych.”.
 
Zarząd Stowarzyszenia został zobowiązany przez Walne Zebranie do przekazania powyższego stanowiska do wiadomości Ministrowi Sprawiedliwości oraz Prezesom Sądów Apelacyjnych.